Controleer je kleding. Controleer je schoenen. Ruikt je adem fris? Controleer je kapsel. Lees je notities door. Ga naar het toilet, misschien zelfs 2 keer. Sommige mensen herinneren zich nog de oude sollicitatieruimte. Het vele handen schudden. Helemaal alleen in het midden van de ruimte zitten. De spotlight waarin niemand wil plaatsnemen. Natuurlijk zijn de dingen anders nu, hoewel je waarschijnlijk nog steeds je kapsel controleert.
Het voor de eerste keer ontmoeten van Safwaan Rahman is een bekende ervaring en je praat via een videogesprek. Het hoofd Werving uit Londen van Credera, een wereldwijd bureau voor managementadvies, is in close-up voor de onopvallende witte muren van zijn thuiswerkruimte te zien.
Werving op afstand is nu de norm en heeft ook nieuwe kansen gecreëerd voor het onboarden van collega's die verder weg wonen. De uitbreiding van deze talentenpool valt samen met een wereldwijde aansturing richting diversere, rechtvaardigere en inclusievere bedrijfsvoeringen. Deze verandering is natuurlijk niet alleen ideologisch: ondernemingen die bekend staan als diverser en inclusiever hebben 35% meer kans om hun concurrenten te verslaan. 1
Het team van Safwaan gebruikt een Applicant Tracking System (ATS, volgsysteem sollicitant) om namen en andere delen van een cv te anonimiseren. Dit zorgt voor een balans tussen de behoefte voor het tonen van hun toewijding aan DEI en de mogelijkheden die werving op afstand biedt.
Maar wordt die gelijkheid ook bij het sollicitatieproces gewaarborgd, ongeacht of de anonimisering er misschien goed uitziet op papier? "Trainingen over het vermijden van onbewuste vooroordelen helpen", zegt Safwaan. Maar hij erkent ook dat huidige sollicitatieprocessen nog steeds aanvullend overzicht nodig hebben om onpartijdigheid te waarborgen. "Het beste zou zijn als HR zelf de evaluatie beoordeelt." Voor Safwaan is het belangrijk dat hij een kandidaat tijdens het sollicitatieproces goed kan inschatten. "Voor een van onze cohortwervingen deed ik niets met de cv's", legt hij uit. "We zouden kandidaten alleen op basis van het sollicitatiegesprek moeten beoordelen."
Safwaan Rahman,
Head of Recruitment,
Credera
“
It’s going to be difficult to get interviewers to move to VR. On the other hand, we need to hire by meeting as few people as possible, for as short a time as possible.
Is er in een hyperverbonden wereld van werken op afstand een manier waarop VR recruiters kan helpen om in de sollicitatieruimte net zo onbevooroordeeld te zijn als bij het bekijken van cv's? Kan een algemene avatar een rechtvaardig speelveld vormen voor sollicitanten en recruiters? Safwaan heeft zijn bedenkingen. "Het wordt moeilijk om interviewers te laten omschakelen van die culturele verandering naar VR. Waarom kun je niet gewoon filters instellen bij videogesprekken?" Hij lacht. "Je kunt tegenwoordig iedereen in een aardappel veranderen."
Hij glimlacht en zijn schouders bewegen in de onderste hoek van het videoframe. Aan de andere kant: "Als het ons tijd kan besparen en onze verhoudingen verbeteren... We moeten mensen aannemen door zo weinig mogelijk mensen te interviewen, in een zo kort mogelijke tijd."
Een VR-wervingsproef: werving via augmented reality
De volgende vergadering met Safwaan loopt een beetje anders. De luchtige conferentiekamer beschikt over alle schermen, microfoons en gizmo's die nodig zijn voor het moderne hybride werken. Het hoofd Werving is ontspannen als hij zijn collega's, Leia en Sophie introduceert. Ze zijn akkoord gegaan om deel te nemen aan een anonimiseringsexperiment, waarbij de wervingslens op de recruiters is gericht. Safwaan interviewt mensen binnen een VR-ruimte voor een hypothetische wervingspositie. Zijn twee collega's krijgen dezelfde, algemene geanonimiseerde avatar.
De ruimte is vol energie en nieuwsgierigheid terwijl iedereen zijn of haar Quest Pro-headset bekijkt. Leia, die eerst in Californië woonde maar nu in Londen, en Sophie, die tijdens de lockdown op afstand bij het bedrijf kwam werken, hebben beiden nog geen VR-ervaring. "Ik zag het eigenlijk vooral als onderdeel van gamen", geeft Sophie toe. De bijeenkomst duurt niet lang. Leia en Sophie worden uitgenodigd voor gescheiden vergaderruimtes, zodat ze anoniem hun eerste stappen in de VR-werving kunnen zetten.
Headsets ingeschakeld. Er volgt een snel proces van aanpassing terwijl de recruiters voorzichtig in de lucht knijpen en klikken voor toegang tot de interviewruimte. Safwaan glimlacht breed en zwaait terwijl hij de eerste anonieme sollicitant vraagt: "Kun je mijn handen zien?" Leia lacht terwijl ze de omgeving met de waterval 'buiten' in zich opneemt. Zodra ze er aan zijn gewend, begint het interview.
Safwaan's postuur verandert, waardoor hij een vriendelijke maar beheerste aanwezigheid projecteert. Dit zie je terug in zijn avatar. Hij begint met het uitlijnen van de hypothetische rol aan de anonieme kandidaat. Hier zijn geen aardappelen te bekennen... Safwaan beweegt niet en is gefocust als de sollicitant antwoord geeft op de eerste van de drie standaard wervingsvragen. In de andere ruimte is Leia beheerst, en geeft rustig antwoorden, terwijl ze onbewust haar vingers door haar haar haalt.
Terwijl het sollicitatiegesprek vordert, wordt Leia's hand rustiger terwijl haar antwoorden steeds vloeiender worden. Wat trok Leia aan in deze hypothetische rol in de wervingssector? "Ik ben graag onder de mensen. Ik denk dat ik een mensenmens ben, maar tegelijkertijd komt de analysekant van mij naar buiten. Zo heb ik eigenaarschap om besluiten te maken op basis van hoe ik die persoon analyseer."
De sessie is afgelopen en Safwaan haalt de headset met een nieuwsgierige glimlach van zijn hoofd. "De avatar leek vaak heel onzeker... De ogen bewogen van rechts naar links, maar ik weet niet of dat psychologisch is, want richting het einde van het interview merkte ik het niet zoveel meer." Safwaan zet zijn headset weer op voor het volgende interview.
Net als haar collega bekijkt ook Sophie haar geanonimiseerde handen. "Ze zijn de verkeerde kleur", lacht ze. Maar dat is uiteindelijk ook het punt. Safwaans avatar groet de algemene sollicitant met dezelfde warme toon. Sophie's handen rusten op de tafel, gefocust en stil, maar ontspannen. De algemene aanwezigheid lacht terwijl het Safwaans vragen beantwoordt. De handen worden steeds zekerder en bewegen tijdens het beantwoorden van de vragen. Wat trok deze avatar aan in de rol? "Ik kreeg echt een gevoel dat jullie bedrijf mensen voorop stelt. En als je ook de Glassdoor-recensies leest, die spreken voor zich."
Kan VR-werving helpen om vooroordelen weg te nemen?
Headsets uitgeschakeld. Sophie kijkt terug: "Ik wist niet wat ik kon verwachten. Ik keek naar beneden en dacht: o, dit zijn niet mijn handen. Ik zag mezelf in een spiegel. "Oh, dat ben ik." Het is best bizar, maar het viel me helemaal niet tegen. Ik weet dat dit geen echte sollicitatie was, maar ik denk dat het me rustiger maakte. Ik vind deze opzet ook wel wat. Ik weet dat dat kan veranderen, afhankelijk van de interviewer en het bedrijf. Ik merkte geen verschil in dat ik mezelf kon laten zien hoe ik dat wilde doen."
Leia kijkt terug op haar optreden. "Als ik nerveus ben, speel ik met mijn haar en raak ik mijn gezicht aan. Als je soms iets zegt waarvan je denkt dat het verkeerd is, word je je heel bewust van hoe ze [de interviewers] daarop reageren. Maar VR legt daar geen nadruk op, en dat helpt. Ik kan me focussen op wat ik te bieden heb."
De kandidaten vonden de ervaring dan wel geruststellend, maar hoe heeft de geanonimiseerde avatar de beoordelaar beïnvloed? Safwaans handen, niet langer weggestopt, dansen nu boven de tabel. "Het systeem leest je handen heel goed. Ik zag de bewegingen en dat hielp enorm, omdat je waarschijnlijk kleine dingetjes in het gezicht mist, maar het algemene beeld wel hetzelfde blijft."
Safwaan Rahman,
Head of Recruitment,
Credera
“
Because it was VR, I was still assessing based on the content of their answers. It’s an equaliser.
Dus wie heeft de baan gekregen? Die gegevens zijn ook geanonimiseerd. Maar geen aardappelen? Safwaan lacht. "Ook al is de avatar neutraal, krijg je alsnog een goed idee van hoe de persoon interactie heeft. Je zag, als je Sophie met Leia vergeleek, dat Sophie veel expressiever was, maar omdat het VR was, heeft ze daarmee geen gigantisch voordeel. Ik beoordeelde nog steeds op de inhoud van hun antwoorden. Het maakt het gelijkwaardiger."
Als het wervingsproces over de aanwezigheid van een kandidaat gaat, en je cv's aan de werkelijkheid koppelt en zeker weet dat ze voor de rol zijn geschikt, kan het dan volledig worden geanonimiseerd? "Je krijgt nog steeds de meeste voordelen als je een sollicitatie persoonlijk doet, maar als er heel veel van afhangt, zou je het misschien niet gebruiken bij een sollicitatie in de laatste ronde", zegt Safwaan. "Misschien zie je [de kandidaat] op dat punt al persoonlijk. Ik zou zeggen dat het heel goed werkt bij de vroege stadia van sollicitaties."
Avatars worden steeds realistischer in het overnemen van menselijke uitdrukkingen, waardoor anonimisering niet meer ten koste hoeft te gaan van persoonlijkheid. Door recruiters de mogelijkheid te geven om rechtvaardige ruimtes te maken waarin ze kunnen strijden, kan VR een waardevolle tool worden om volledig te focussen op de prestaties van een sollicitant en de uitdaging van vooroordelen te kunnen omzeilen.
Kan deze bevrijding van de digitale persona in de toekomst, naast het wervingsproces, een even rechtvaardig platform bieden wanneer een succesvolle kandidaat klaar is om deel te nemen aan de beroepsbevolking?
Kom in contact via Meta for Work
Ontdek hoe je met beheerde oplossingen van Meta Horizon je organisatie kunt opschalen met virtual en mixed reality. Ontdek hoe je VR en MR kunt gebruiken om het toekomstige werken en onderwijs vorm te geven met onze succesverhalen. Aan de slag gaan is eenvoudig:
neem contact op met de verkoopafdeling
.
